Finally after all this time traveling!

Ze bleef stil en bleef hem onderzoekend aan kijken. Neen ze vertrouwde hem niet helemaal. Maar toch als Leonoor hem hier heen had geleid, moest het beteken dat hij niet al te slecht was. Beleeft dat was hij wel. Hij wachte tot zij neer zat voor hij zelf ging zitten. Ze hield elke beweging die hij maakte grondig in de haten. Één verkeerde beweging en ze kon hem zo afmaken. Toch was ze nieuwsgierig naar wat hij te vertellen had. Waarom hij hier was en waarom hij leek op een grijze jager. Vele vragen. Maar ze bleef stil als een graf; Ze bleef ook zitten als een standbeeld alsof ze dood was. Haar gezicht nog altijd gehuld in de schaduwen van haar kap. Ze volgde zijn handen. Ze kon zien dat hij zelf ook heel voorzichtig was. Zo te zien wist hij met wie hij te maken had. Hij haalde twee enveloppen uit. ‘Jager Sambozy heeft me naar u toe gestuurd.‘ Sambozy? Die oude jager die in het buiten land was? Waarom Zou Sambozy hem naar haar steuren? De oude jager, wat was er met hem gebeurd? Ze had al maanden geen rapporten meer van de oude jager gekregen. Wat haar veel zorgen had gegeven. De jager was oud en ze vreesde dus het ergste. Zeker omdat ze al maanden geen nieuws meer had ontvangen. Was het daarom dat deze man hier was? Om zijn overlijden te verkondigen. Wel dan mocht hij ook meteen weer vertrekken. Woede borrelde in haar op. Maar van buiten was ze koud als ijs. Geen kik gaf ze. Ook niet toen Dante de enveloppen voor haar op tafel schoof. ‘Dit moest ik u van hem geven. Vanaf mijn tiende jaar had Jager Sambozy me onder zijn zorg genomen en opgeleid.‘ Haar ogen schoten even vuur. Gelukkig waren ze niet zichtbaar in de duisternis van haar kap. Hier had Sambozy het nooit over gehad. Had die oude jager nu echt een leerling opgenomen zonder haar toestemming? Waarom zou Sambozy zo iets doen? Er moest een speciale reden zijn geweest. Ja anders had Sambozy haar zeker verwittigt. ’Voor mijn vertrek naar u is hij gestorven. Hij was al een tijdje ziek geweest, maar waarom snap ik niet heeft hij het voor u en de andere mijn bestaan verborgen gehouden.‘ Dus de oude jager was gestorven. Ze hoopte dat hij de rust had die hij verdiende. Ze zou bij de grootte bijeenkomst een minuut stilte houden om hem te herdenken. Ziek? Neen dat had hij inderdaad nooit verteld. Waarom ze had een goed idee waarom. Ze zag hoe Dante de zilveren ketting met het eikenblad op de enveloppen legde. Nou het was meer een map. Maar je kon goed zien dat er enveloppen in zaten. Langzaam gleed haar hand naar de map. Ze nam het voorzichtig vast. De ketting legde ze op haar schoot. Terwijl ze naar de inhoud binnen in de map keek. Veel informatie over de missies die Dante allemaal op zijn naam had staan.
Ze moest toegeven als alles waar was wat er hier stond dan was het indrukwekkend en zou Dante een uitstekende Grijze jager zijn. Maar zo makkelijk zou ze het hem niet maken. Daarbij kwam nog dat er nog een tweede brief bij zat. Langzaam las ze de woorden. Geachte Mystenia en de altijd stille Leonoor.
Zodra jullie deze brief krijgen ben ik niet meer in het land der levende.
Ik weet dat ik al een tijdje afwezig ben geweest op de bijeenkomsten, maar mijn redenen zal ik jullie uitleggen. Ik ben dan niet alleen oud, maar heb ook nog voor Dante op de stoep stond al gemerkt en van de heelarts in het dorp hier vlakbij Celtica gehoord dat ik ongeneselijk ziek was. Kort daarna kreeg ik via een van de bewoonsters een brief dat een jongen van Tien genaamd Dante op zoek naar mij was. Eerst wilde ik zeker weten waarom tot ik hem onder ogen kwam. Hij leek als twee druppels water op zijn vader en landverrader... Oordeel niet voor je hem getest hebt Mystenia. In de tijd dat ik Dante eerst voor een week op proef in huis nam merkte ik dat Dante niets van zijn vaders verleden af wist! Dante is eerlijk, betrouwbaar en loyaal aan ons systeem. Tijdens zijn trainingen en op de missies die op het eerdere papier staan heeft hij goed tot uitmuntend uit gevoerd en elke boef en bandiet opgepakt. Zelf heb ik ze weg gebracht naar andere steden waar de baron woonde. Natuurlijk was Dante nieuwsgierig en wilde graag mee, maar hij overtrad mijn wil nog mijn regels niet. Ik heb deze brief voor Dante geheim gehouden en ik kan aan hem zien dat hij er erg kapot van is me zo ziek te zien. Zelf vind ik het ook niet leuk, maar ik hoop dat jullie heb een kans geven? Zeker jij Leonoor! Al ben je commandant toch hoef je niet in iedereen een pijl te jagen. Maar goed Mystenia laat je leiden door je instinkt en gerechtigheid. Met vriendelijke groet grijze jager Sambozy Dordal Die Sambozy hij kende Leonoor toch zo goed. Maar Dante was nog altijd levend. Wat betekende dat Leonoor geen pijl door de man had gejaagd. Sambozy vroeg haar om Dante een kans te geven. Als dat zijn laatste wens was dan zou ze die ook respecteren. Ze legde de papieren neer en keek Dante als een standbeeld aan. ”Hij heeft niet verteld dat hij ziek was om niemand zorgen te baren.” Zei ze rustig en kalm. Ze was nog even aan het twijfelen of ze haar kap nu al af zou doen of niet. Als ze haar kap af zou doen, zou het een teken zijn dat ze hem geaccepteerd had. Maar dat had ze nog niet helemaal dus zou ze wachten. ”Sambozy heeft gevraagd je een kans te geven om een grijze jager in mijn korps te zijn. Ik ben er zeker van dat hij je goed heeft opgeleid en ik vind het erg dat hij je zo heeft moeten verlaten.” Ze koos haar woorden voorzichtig. ”Maar Dante de vraag is wil je zelf wel een grijze jager zijn en waarom zou ik je die kans geven?” haar stem klonk kalm en er zat een vriendelijk kantje aan. Dante zou haar beter een goede reden geven waarom hij een grijze jager wilde zijn. Want ze zou hem alleen maar accepteren als zijn hart er bij was. Een grijze jager dat was je, of je was het niet. Het lag allemaal in het hart. Als je dat niet had was je geen familie.
[1100]